کربـــلا در کربــــلا می ماند اگر زیــنب نبود ...

وقتی در لحظات پایانی، برادر اینگونه با خدایش نجوا کند :

الهی رضاً برضاک،تسلیماً لأمرک، صبراً علی قضائک، یا ربّ، لا معبود سواک یا غیاث المستغیثین ...

هیچ عجیب نیست که بعد از آن همه مصیبت ،

 خواهرش بگوید :

 ما رایتُ اِلّا جَمیلا ...


و اینجاست که تو ، رازِ زیبایی را می فهمی ...